Herşey Sebeple Yaratılmaktadır

Herşey Sebeple Yaratılmaktadır





Bir
şeye kavuşmak isteyen, Allahü teâlânın âdetine uyar ve bu şeyin
yaratılmasına sebep olan şeyi yapar. Para kazanmak isteyen, sanat sahibi
olur veya ticâret yapar. Aç olan, yemek yer, hasta olan, doktora gider
ve ilâç alır. Dînini öğrenmek isteyen de, ehl-i sünnet âlimlerinin
kitâplarını okur. Hasta olan, doktordan değil de, câhil bir kimseden
ilâç alırsa, şifâ bulmaz hatta ölebilir. Ehl-i sünnet olmayan kimsenin,
bozuk din kitâbını okuyanın da, dîni, îmânı bozulur.
Allahü teâlâ,
din ve dünyâ ihtiyâçlarına kavuşmak için, duâ etmeyi de sebep yapmıştır.
Fakat, duânın kabûl olması için, Müslümân, ehl-i sünnet itikadında,
sâlih olmak yani Allahü teâlânın sevgisine kavuşmak için, çalışmak
lâzımdır. Bunun için de, harâm yoldan, kul hakkından sakınmak ve yalnız
Allahü teâlâya yalvarmak lâzımdır. Böyle olmayan kimse, böyle olan
kimseden yani evliyadan, kendisine duâ etmesini ister. Evliyâ öldükten
sonra da, işitir, kabrine gelip ziyâret edenlere ve talepte bulunanlara,
duâ eder. Peygamber efendimiz; (İşlerinizde şaşırdığınız zamân, kabirde
olanlardan yardım isteyiniz!) buyurmuştur.
SEBEPLERE YAPIŞMALI; FAKAT...
İslâm âlimlerinin büyüklerinden olan Muhammed Ma’sûm Farûkî hazretleri buyuruyor ki:
“Her
işi, Allahü teâlâya havâle etmeli, Onun yarattığı sebeplere yapışmalı.
Fakat, sebeplerin tesir etmesini, Allahtan beklemelidir. Hiçbir farzı
kaçırmamalı ve geciktirmemelidir. Cüneyd-i Bağdâdî hazretleri;
‘İhtiyâçlardan kurtulmanın ilâcı, muhtâç olduğun şeyi terk etmektir. Her
ihtiyâcını, hâsıl edecek sebebi Allahtan beklemelidir’ buyuruyor.
Hadîs-i şerîfte; (İnsan, ihtiyaçlarını, Allaha havâle ederse,
ihtiyaçlarını, husûle getirecek sebepleri ihsân eder) buyuruldu. Meselâ,
herkesin sana merhamet ve hizmet etmesini temîn eder. Yahyâ bin Mu’âz
Râzî hazretleri; ‘Herkes seni, Allahını sevdiğin kadar sever. Allahtan
korktuğun kadar, senden korkarlar. Allaha itâat ettiğin kadar, sana
itâat ederler. Allahü teâlâya hizmet ettiğin kadar, sana hizmet ederler.
Hülâsa, her işin, Onun için olsun! Yoksa, hiçbir işinin faydası olmaz.
Hep kendini düşünme! Allahü teâlâdan başka, kimseye güvenme!’
buyurmuştur.
Ebû Muhammed Râşî hazretleri buyuruyor ki:
‘Kendin
ile Allahü teâlâ arasında en büyük perde, mâni, hep kendi menfaatini
düşünmek ve kendin gibi, bir âcize güvenmektir. Sofîlik, istediğin her
yere gidebilmek ve bulutların gölgesinde râhat etmek ve herkesten hürmet
görmek değildir. Her hâlinde, Allahü teâlâya güvenmektir.’
Evlât ve
âile ile dâimâ tatlı sözlü ve güler yüzlü olmalıdır. Onlarla da zarûret
kadar, haklarını ödeyecek kadar görüşmelidir. Onların arasında bulunmak
da, Allahü teâlâyı unutacak kadar uzun olmamalıdır. Kavuştuğun hâlleri
herkese söyleme! Makam ve servet sâhipleri ile çok görüşme! Her hâlinde,
sünnete uymaya ve bid’atten sakınmaya çalış! Sıkıntılı zamânlarında,
Allahtan ümmîdini kesme, hiç üzülme! İnşirâh sûresinin 5. âyetinde,
meâlen; (Her sıkıntıdan sonra, ferahlık, kolaylık vardır) buyuruldu.
VARLIKTA VE YOKLUKTA...
Sıkıntılı
ve ferahlık zamanında, hâlinde bir değişiklik olmasın! Varlık ve yokluk
zamanları, hâlini değiştirmesin. Hattâ, yokluk zamânında neşen,
varlıkta da sıkıntın artsın! Ebû Saîd-i Arâbî hazretlerine;
-Dervîş nasıl olur? diye sorduklarında;
-Fakîrlik
zamanında sâkin olurlar. Servet zamanında, muzdarip, sıkıntılı olurlar
ve rahatlık zamanında sıkıntı ararlar. Hâdiselerin değişmesi,
ahlâklarını değiştirmez. Başkalarının ayıplarına bakmazlar. Dâimâ, kendi
ayıplarını, kusûrlarını görürler. Kendilerini hiçbir Müslümândan üstün
bilmezler. Hepsini kendinden üstün görürler, buyurmuştur.
Sırrî Sekatî hazretleri, bir gün;
-Ben, kimseden üstün değilim, buyurunca;
-Açıkça günâh işleyen fâsıktan da mı? dediklerinde;
-Evet, buyurmuştur...”
Netice
olarak insan, istediği şeyin sebebine yapışarak, ona kavuşur. Sebeplere
yapışmak, Peygamberlerin âdetidir. İnsan zekâsı, insan gücü de, Allahü
teâlânın yaratmasına sebep olmakta; sebepler zincirinin bir halkası
olmaktadır. Allahü teâlânın sebeplere, sebeplerin tesir etmelerine
ihtiyâcı yoktur. Hiç sebep olmadan da yaratabilir. Ancak sebepler
vasıtası ile yaratmasında, kulları için faydalar vardır.

Kaynak :Osman Ünlü