Başarı ve Sevginin Sırrı

Başarı ve Sevginin Sırrı

Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki: Başarılı bir iş adamı olan, büyük bir zata,
(Hem başarılısınız, hem de herkes sizi seviyor. Bu nasıl oluyor?) diye
soruluyor. O da uyguladığı prensipleri özetle şöyle açıklıyor:
Güven:[/size] İçimizde, güvene ve sevgiye dayalı
bir ateş olmalı. Çalışanları sevmeli, onlara güvenmeli. Güvenen mutlu
olur. Ailede, ticarette, hemen her sahada sıkıntı güvensizlikten
kaynaklanır. Güvenden ise sevgi doğar. Sevgi de başarıya sebeptir.
Güven ve sevgiyi yakalayan, başarır.
Kalb kırmamak: Kalb, en kıymetli organdır,
Allah'ın evidir. Onu kıran, Cenab-ı Hakk'ı üzer. Kâfirlere de
eziyetten sakınmalı. Herkes Allah'ın kölesidir, köleyi inciten
efendisini incitmiş olur. Herkesin gönlünü almaya çalışmalı.
Hizmet: İnsanlara iş ve aş vermek en büyük
sevinç olmalı. Bu hizmet, eşkıyalığı da önler. Çünkü aç olan, her şeyi
yapar. Karnı tok, sırtı pek olandan fazla zarar gelmez.
Çok çalışmak: Önce Allah'a tevekkül etmeli, emrolunduğu için sebebe yapışıp çalışmalı. Bu işin sırrı, inanç, azim ve ihlâstır.
Tevazu: (Bunu ancak ben yaparım) diyeni
Allah zelil eder, başarısız kılar. (Bizde iş yok, ama sizinle beraber
bu işi başarabiliriz) derse, Cenab-ı Hak onu aziz eder, başarılı kılar.
Dua almak: Herkes parayı hedeflerken, dua
almak hedeflenmeli. Başarı, başta ana baba ve hoca duası olmak üzere,
herkesin duasını almaya bağlıdır. Bu hizmetlerle hidayete erenlerin
akıttıkları gözyaşları Cehennemin ateşini söndürür. Bunların duaları
yedi sülaleye yeter.
Kötü düşünce: Hiç kimse hakkında, kötü düşünmemeli, kin tutmamalı. Herkese iyilikle yaklaşan başarır.
Sevmek: Seven, sevilir. Biz insanları sevmezsek, onlar bizi asla sevemez. İnsana sevgi veya nefret, kendinden gelir, başkasından değil.
Cömertlik: Bir şey veren, alandan çok
sevinmeli. Alan onun sıkıntısını çeker, veren ise daima mutlu olur,
rahat eder. Onun için mümkün mertebe alıcı değil verici olmalı.
Acı ve yük çekmek: Eğer bir iş, hedefine
sağlıklı gidiyorsa, onda gözyaşı ve üzüntü vardır. Acı ve yük çeken,
başarılı olur. Acıyı başkasına çektiren ise, bir gün silinir gider.
İnanç: Kişi inanmadığı şeyi yapamaz,
sevmediği şeyi başaramaz. İçi yanmayan, başkasını yakamaz. Büyüklerin
ateşiyle yanan her işe dört elle sarılır.

İki türlü ölüm
Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:
İki türlü ölüm vardır: Âni ölüm ve izinli ölüm.
Çok kibirli bir hükümdar, memleketini gezmek ister. Hizmetçilerine,
(Elbiselerimi getirin!) diye emreder. Getirilen elbiselerden birini zor
beğenir. (Bir at hazırlayın!) der. Getirilen atlardan birini zor
beğenir. Sonra yanına adamlarını alarak halkın arasında gezmeye başlar.
Atının üzerinde, gururundan başı yukarıdadır. Vatandaşlarla konuşmak,
dertlerini dinlemek nerede, kibrinden yüzlerine bile bakmaz.
Bu arada nuranî yüzlü bir ihtiyar atın önüne geçer, dizginlerini tutar.
Hükümdar çok sert bir şekilde, (Hangi cesaretle dizginleri tutuyorsun?
Bırak dizginleri...) diye bağırır. İhtiyar hiç oralı olmaz, çok özel
bir sırrı olduğunu söyler. Hükümdar, (Söyle bakalım nedir) der.
İhtiyar, (Bu sırrı sadece sizin duymanız lazım, eğilirseniz kulağınıza
söylerim) deyince, hükümdar başını eğer. Ona (Ben Azrail'im, canını
almaya geldim) der. Hemen hükümdarın rengi kaçar, kekeler, (Ne olur az
müsaade et de evime dönüp, çoluk çocuğumu bir defa daha göreyim) derse
de, Azrail aleyhisselam, (Hayır! Sana, bir an bile müsaade yoktur!) der
ve ruhunu alır.
Sonra bir köye varır, bir kapıyı çalar. Kapıyı açan delikanlı, (Buyurun
efendim) der. Azrail aleyhisselam, (Babanızı ziyarete geldim, biraz
görüşecektim) der.
Delikanlı, içeride Kur'an okuyan babasının yanına girer. (Babacığım) der
demez, babası okumaya ara verir. Oğlu, (Kapıda bir ihtiyar var,
sizinle görüşmek istiyor) der. Adam, (Oğlum, ben de zaten onu
bekliyordum, hemen içeri al!) der. İhtiyar zat içeri girince, babası
onu tanır. (Hoş geldin! Hazır bekliyordum, nerede kaldın?) demesi
üzerine, Azrail aleyhisselam der ki:
- Emre uyarak şimdi geldim. Rabbim seni çok seviyor, nasıl istiyorsan senin ruhunu öyle almamı emretti.
- Şimdi namaza durayım, son rekâtta son secdedeyken ruhumu al! Rabbimin huzuruna secdedeyken gitmek istiyorum. [size=9]
Adam kalkar, namaza durur ve son secdede o şekilde kalır, vefat edip
doğru Cennete gider. Biri âni olarak öldü, diğeri izinli vefat etti.
Biri dünya adamı, öteki Allah dostu.


Kaynak : M.Ali Demirbaş