Uzağa Bıraktım Aşkı

Uzağa Bıraktım Aşkı



Bildiğim, bilmediğim bütün uzaklara gittim. Senden başka yüzlere baktım, adamlar gördüm, kadınların kahkahalarını izledim.
Her şey çok tanıdıktı, her şey çok yabancıydı….



Sormadım hiç, haddimi bildirmişti aşk, hiçbir şey sormadım. Çatılmış
kaşlarım, yalın ayaklarım, sadece yürüdüm bu hayat yolunda. Bütün
zamanlar, gelmiş, geçmiş ve gelecek olan tüm saatler, bu anda
birleştiler.
Güneşe baktım en sıcak anında, içine çekti beni. Ateş oldum, kül oldum, sen oldum, ben değildim artık, koca bir evren oldum.
Sözlerimin ışık olduğunu gördüm, bedenimin değersiz olduğunu… Bir tek
aşk kaldı elimde, elim bile onu tutmasa sanki yok olacaktı; aşkla anlam
kazandım.
Bir hayat kadınının kirpinden baktım hayata, bir çobanın kulaklarıyla
duydum, bir ninenin köyünde gördüm ağacı, erenlerin dergahının
kenarından uçtum. Sadece aşk kaldı dünyada; an geldi, ne sen vardın, ne
ben sondum….
Bir türkü uğruna şehirleri yakıp geçtim, öyle ya artık ben de güneştim.
Madenler erittim istemeden, aşkın da gücünü bilmiyorsan, tükettiğini
öğrettim.
Sonra bir yıldıza uçtum, aya gittim. Orada da seni buldum. Aşkı sonsuzluğa da savursan, sahibine dönüyormuş, anladım.
Döndüm tekrar karanlık odama, yanımdan kırık cam parçaları geçti, bir
çocuk ağladı, paralar elden ele ulaştı, adamlar yüzüme baktı, kadınlar
masalarda kırmızı rujlarıyla kahkahalar attı. Her şey kendi dengine
döndü…
Ben yine seni sevdim, ben yine elimde tuttum aşkı çünkü hayvanlar gibi,
duygular da ne kadar uzağa bıraksan evine dönermiş… Yeni öğrendim!

Kaynak : Candan Ünal

tskrler abi süpersin... ellerine saglik...