Çok Kırıldım SanaBen
seninle başka bir hayatın hayalini kurdum hep, başka bir düşe aittik
bence; yanılmışım! Seni severken, başka birisi gibi sevmedim, benim bir
parçamdın sanki; kolum gibi, bacağım gibi…
O yüzden, ihanetin yaraladı kalbimi böylesine. Bir kadınlık gururundan değil bu gözyaşları, kendime yanlış yapmışım gibi….
O
yüzden ağır geliyor şimdi sana olan bütün emeklere bakmak ve
hayallerimin nasıl kaybolup gittiğini izlemek… İnsanın insana ağır
geldiği şu ömürde, ben seni kendim gibi taşıdım hep kolumda, gölgem
gibiydin, hiç yük gelmedi nefesin omzuma.
Oysa sen de başka bir
hayalin parçasıymışsın, sen de başka bir bahara, baharlara yanıkmışsın;
göremedim! Görseydim yine severdim ama senin gibi bakardım gözlerine; el
gibi….
Bazen ne kadar kırılsa da insan, vazgeçmiyor sevmekten ama
zor geliyor birlikte yürümek, vazgeçiyor. Yoksa kalp bazen kırılsa da
atıyor.
Şimdi seni düşlüyorum bu gece yarısı saatinde. Uyuyor musun?
Belki televizyon karşısında için geçmiştir. Boynun ağrımıştır ters
koyduğun için kafanı. Uyanır, yatağa gidene kadar söylenirsin. Ben olsam
yanında, “ovar mısın biraz” derdin; belki başkasına söylersin.
Belki
bir eğlence gecesinde, dizip kadehleri önüne, sevdiğin hayatı
yudumluyorsundur alkolle birlikte. Değil aklından, fikrinin ucundan bile
geçmiyordur adım.
Belki hasta olmuşsundur. Kötü günde kimse
olmayacağı için yanında, mutsuzsundur. Yüzün yoktur aramaya ama benden
öğrendiklerinle iyileştirmeye çalışıyorsundur kendini. Oysa benim
yanımda seni iyi eden ilaç değil, sevgidir.
Başka bir hayatın
hayalini kurmuştum seninle, başka bir plan yapmıştım; olmadı! Hala
içimde bir yerlerde sana olan sevgimi koruyorum ama şimdi ölüyorum desen
bir bardak su vermem, öyle kırgınım sana; bil diye söylüyorum.
Kaynak : Candan Ünal