İhtiyarlıkta ibadet

İhtiyarlıkta ibadet






Sual:
Sitenizde, İmam-ı Rabbani hazretlerinin, gençlikte yapılan ibadetlerin
önemini anlatırken, (Gençliğin kıymetini bilip, elden kaçırmamalı.
İhtiyarlık herkese nasip olmaz. Nasip olsa da, rahat, elverişli vakit
ele geçmez. Vakit de bulunsa, kuvvetsizlik, hâlsizlik zamanında, yarar
iş yapılamaz) buyurduğu bildiriliyor. Buradan, ibadetleri gençlikte
yapmayıp, ihtiyarlığa bırakmanın da caiz olduğu anlaşılabilir mi?

CEVAP
Kesinlikle caiz olduğu anlaşılmaz. Burada bildirilen şudur:

Yine o yazıda, (Gençlikte, nefsin arzuları, insanı kapladığı gibi, ilim
öğrenilecek, ibadet yapılacak en kârlı zaman da gençliktir. Gençlikte,
şehvetin, asabiyetin kapladığı anlarda, dinin bir emrini yerine
getirmek, ihtiyarlıkta yapılan aynı ibadetten çok kıymetli olur)
buyuruluyor. Gençliği fırsat bilmeli, yapılacak iyi işleri (Yarına
bırakmamalı) deniyor. Yoksa farzı geciktirip de, (İhtiyarlayınca kaza
edersin) denmiyor. İbadetler vaktinde yapılır, zaruretsiz kazaya
bırakmak haram olur. Geciktirdikçe günahlar katlanır. Farz namazı,
özürsüz vaktinden sonra kılmak büyük günahtır. Bu günah, yalnız kaza
edince affolmaz. Kaza ettikten sonra, ayrıca tevbe veya haccetmek de
gerekir. Kaza edince yalnız namazı kılmamak günahı affolur. Kaza
kılmadan tevbe edilince terk günahı affolmadığı gibi, tehir günahı da
affolmaz, çünkü tevbenin kabul olması için günahı terk etmek şarttır. (Dürr-ül-muhtar)


Farz zaten tehir edilmez. Orada bildirilenler, nâfile ibadetlerdir.
Haccın durumu biraz farklıdır. Hac kendisine farz ise, sonraki yıllara
bırakması caiz değildir. O yıl gitmesi farzdır, gitmezse günah olur.
Eğer sonraki yıllarda hacca giderse, geciktirme günahı affolur. Ama yine
vaktinde yapma sevabına kavuşamaz. Farz olan oruç da böyledir. Bir
hadis-i şerif meali şöyledir:

(Ramazanda mazeretsiz bir gün oruç tutmayan, bunun yerine bütün yıl boyu oruç tutsa, Ramazandaki o bir günkü sevaba kavuşamaz.) [Tirmizi]



Her ibadeti zamanında yapmalı, yarına bırakmamalı. (Helekel-müsevvifun) hadis-i şerifi, (Tevbeyi ve iyi işleri sonraya bırakanlar helak oldu) demektir. (Mektubat-ı Rabbanî 1/133)

Kaynak : M.Ali Demirbaş